Hoe is knuffelborst tot stand gekomen?

 

Het inzamelpunt borstkankerspullen is opgezet en  beheerd door mijzelf, Willy Muller, veel mensen zeggen W Muis.

Ik heb zelf in 2003 borstkanker gekregen en heb daar ook chemotherapie voor gehad. Toen mijn haar uitviel, heb ik een vrij dure pruik aangeschaft, die ik maar gedeeltelijk door de verzekering vergoed kreeg. Ik wilde persé een mooie pruik, want als ik die ophad voelde ik me een stuk beter dan met een sjaaltje of buff. Toen mijn haar weer begon te groeien, had ik die pruik niet meer nodig.

 

Dat vond ik eigenlijk zonde en zo kwam ik op het idee om mijn pruik uit te lenen aan iemand anders. Er zijn genoeg vrouwen die minder te besteden hebben en dan hakken de kosten van een pruik er toch flink in, maar ook zij willen ook heel graag een mooie pruik dragen.
Ik zeg ook altijd tegen mensen: 'Als je haar weer terug is, breng of stuur de pruik dan weer retour.' Inmiddels zijn er meerdere pruiken in roulatie. Daarnaast ook nachtmutsjes, want die draag je alleen als je kaal bent. Verder heb ik sjaaltjes, mutsjes, beha’s, protheses, zwemprotheses en badpakken.

Mensen veranderen nogal eens van maat en dan past een beha of badpak niet meer, een ander kun je daar dan weer blij mee maken. Ook krijg ik wel spullen van mensen die er niet meer zijn. Een man stuurde me pasgeleden nog een hele collectie beha’s van zijn overleden vrouw, de meeste nog splinternieuw. Hij wilde graag iemand anders er blij mee maken. Dat is ook mijn opzet. Ik weet uit ervaring hoe erg het is als je borstkanker hebt. Als ik op deze manier mensen een beetje kan helpen, dan geeft me dat een goed gevoel. Daar doe ik het voor!

 

Verschillende pruiken